Autorka omawia zainteresowania naukowe polskich językoznawców Łużycami i językami łużyckimi od końca XIX w. do roku 1990. Wymienione zostały najważniejsze publikacje naukowe o tematyce łużyckiej: artykuły, monografie, słowniki oraz odpisy zabytków w językach łużyckich. Omówienie obejmuje między innymi badania K. Dejny, Z. Stiebera, T. Lehra-Spławińskiego, K. Polańskiego, H. Wróbla i E. Siatkowskiej, które według autorki znacząco wpłynęły na rozwój sorabistyki. (Bi)
