Zaprezentowane w artykule wybrane cechy formalne charakterystyczne dla języka litewskiego, które nie występują w polszczyźnie, wskazują na istotne różnice powierzchniowe w systemach tych dwóch języków, wpływające na płaszczyznę znaczeń, m.in. różną realizację kategorii znaczeniowych, jak: ilość, aspekt, czas, określoność/nieokreśloność, modalność. Niektóre wymienione cechy litewskie, takie jak modus relativus i konstrukcje składniowe z podwójnym obiektem są obecnie w stadium zaniku. (PK)
