W dyskursie aksjologicznym G. Herlinga-Grudzińskiego wyraźna jest predylekcja do słownictwa definicyjnie wartościującego. Autor posługuje się jednostkami leksykalnymi o ustabilizowanych konotacjach wartościujących. Zabiegiem uwierzytelniającym jego postawę aksjologiczną jest cytowanie. Częstymi środkami wartościującymi są oprócz środków interpunkcyjnych także: metafora, ironia i metajęzykowa obserwacja zawarta w dopowiedzeniu. (HK)
