Norma językowa w drukach wielkopolskich w XVII w. w zakresie 1. osoby liczby mnogiej czasowników koniugacji -ę, -isz (-ysz)
Autor/redaktor:
Agnieszka Motyl
Opublikowany w:
Język Polski : organ Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego
[Wyświetl]
Numer czasopisma:
2010 R. 90 z. 4-5
Strony:
337-345
Inne:
Il., tab., wykr.
Języki:
pol
Abstrakt:
W artykule opisano kształtowanie się 1. osoby liczby mnogiej koniugacji -ę, -isz (-ysz) w polszczyźnie ogólnej w porównaniu do stanu panującego w Wielkopolsce w XVII w. W materiale wielkopolskim charakterystyczna jest wariantywność końcówek: dominującej -emy oraz -imy (-ymy). Autorka stan ten tłumaczy ogólną tendencją obniżenia artykulacji i oraz y w sprzyjających warunkach fonetycznych, co charakteryzowało polszczyznę wielkopolską. (PK)
