W artykule przedstawiono precyzyjną analizę północnosłowiańskiego terminu bartniczego świepoto ‘rój dzikich pszczół; miejsce, w którym przebywa rój'. Opis starannie zebranego i zinterpretowanego materiału leksykalnego polskiego i słowiańskiego uwzględnia wszystkie dotychczasowe propozycje etymologiczne wyrazu oraz bierze pod uwagę różne możliwości jego semantycznych przeobrażeń. W analizie uwzględniono także informacje natury historycznej i geograficznej związane z historią słowiańskiego bartnictwa. (IŁ)
