| Abstrakt: |
W artykule poddano analizie etymologicznej kilkanaście czasowników rodzimego pochodzenia, poświadczonych głównie w słownikach poszczególnych gwar kajkawskich. Większość z nich to wyrazy odziedziczone z epoki prasłowiańskiej: blesti 'bredzić, majaczyć, mieć zwidy', bzikati 'biegać, pędzić', dražiti 'bronować, włóczyć (ziemię po orce)', jaskati 'gdakać; pleść, paplać', meniti (se) 'mówić, rozmawiać', meždžiti 'gnieść', musnoti 'uderzyć; błysnąć', regati 'rechotać', šamotiti se 'mieć zawroty głowy, tracić przytomność', žveneti 'dźwięczeć, dzwonić (w uszach)'. Mniej pewne jest prasłowiańskie pochodzenie czasowników muzgati / mudzgati 'gnieść, rozgniatać', truskati 'trzaskać, uderzać'. Innowacjami kajkawskimi są czasowniki objuneti 'stać się niespełna rozumu', pojuneti 'być nierozumnym, zwariować, zdziecinnieć', preželučiti / preželočiti 'zgiąć, przegiąć, wygiąć, przekręcić'. (IŁ)
|
