Próba przedstawienia na wybranych przykładach, że morfonologia fleksji i morfonologia słowotwórstwa mogą być opisane jako systemy współdziałające i powiązane wzajemnie. Autorka zauważa w konkluzji, iż analiza porównawcza morfonologii słowotwórstwa słowiańskiego, jak też fleksji, powinna się opierać na diachronii, ponieważ dla ustalenia i opisania reguł morfonologicznych, towarzyszących procesom słowotwórczym (jak i fleksyjnym), analiza tylko współczesnego stanu języków jest niewystarczająca. (MP)
