Językowy obraz wojny w inskrypcjach nagrobnych i pieśniach ludowych
Autor/redaktor:
Kazimierz Długosz
Opublikowany w:
Etnolingwistyka : problemy języka i kultury
[Wyświetl]
Numer czasopisma:
1997 [T.] 9/10 [druk 1998]
Strony:
167-192
Inne:
Streszcz.: eng, pol
Języki:
pol
Abstrakt:
Zadaniem artykułu jest próba uchwycenia leksykalnych, semantycznych, kulturowych różnic i podobieństw inskrypcji nagrobnych oraz epickich pieśni ludowych, opisujących autentyczne wydarzenia z lat wojny i okupacji. Materiał źródłowy stanowią napisy nagrobne wybrane ze zbioru ponad 10 000 inskrypcji nagrobnych pochodzących z Pomorza Zachodniego oraz pieśni wojenne z Kielecczyzny. W tekstach inskrypcji nagrobnych językowy obraz wojny jest prosty, wręcz ubogi, bo taka jest specyfika tego rodzaju tekstów. Dominuje funkcja informacyjna. W pieśniach obraz ten też jest prosty, ale o bardzo wysokiej emocjonalności, charakteryzujący się jednoznacznością ferowanych ocen, o bogatym słownictwie i frazeologii, o ostrej stylistyce i dosadnych sformułowaniach. Oba te typy tekstów naznaczonych wojną adresowane są do przyszłych pokoleń, dla utrwalenia ważnych wydarzeń i postaci zwykłych ludzi godnych najwyższego szacunku. Utrwalają pamięć o zmarłych ludziach i przekazują etos rodzinny, środowiskowy i narodowy. (SW)
