O protetycznym użyciu nagłosowego segmentu że- we współczesnym języku polskim
Autor/redaktor:
Maria Szupryczyńska
Opublikowany w:
Poradnik Językowy : organ Towarzystwa Kultury Języka
[Wyświetl]
Numer czasopisma:
2004 z. 6
Strony:
11-25
Inne:
Streszcz.: eng
Języki:
pol
Abstrakt:
Autorka porusza kwestię statusu form żeśmy, żeście, żeś we współczesnym języku polskim. Stwierdza, że dotychczas są one omawiane jedynie w opracowaniach poprawnościowych, przy czym brak jest jednoznaczności w ich ocenie - niektórzy autorzy uważają je za niepoprawne, inni zaś dopuszczają ich użycie z kwalifikatorem 'potoczne'. Zauważa, że tego rodzaju formy nie rażą większości słuchaczy w przeciwieństwie do formy 1 os. lp. żem, która jest odbierana jako rażący dialektyzm. Autorka analizuje warunki występowania tych form i dowodzi, iż element że-, który w nich występuje, nie może być traktowany jako samodzielna jednostka leksykalna. Stwierdza także ekwiwalencję funkcjonalną tych form z ruchomymi końcówkami czasu przeszłego występującymi w języku literackim. (MF)