Praca ma charakter materiałowo-badawczy, jednak znaczną część książki stanowią rozważania teoretyczno-metodologiczne. Autorzy koncentrują się na zagadnieniach onomastycznych związanych z nazewnictwem medialnym, formą i funkcją dwóch rodzajów nazw: nazw mediów, czyli tytułów czasopism, nazw stacji radiowych i telewizyjnych, nazw witryn i portali internetowych, oraz nazw w mediach, czyli nazewnictwa rubryk prasowych, tytułów audycji radiowych i programów telewizyjnych. Nazewnictwo tego typu jest istotnym elementem współczesnej komunikacji polskiego społeczeństwa. Wskazane zostały funkcje językowe nazw medialnych, a także kulturowe, społeczne i psychologiczne. (Kar)
