Autorka podejmuje próbę przedstawienia historii udomowienia na gruncie słowiańskim konia, psa i kota w oparciu o materiał archeologiczny, historyczny, etnograficzny oraz lingwistyczny. Analizuje etymologię leksyki określającej te zwierzęta oraz związanej z ich hodowlą. Zauważa m.in. że interiekcje pociągowe skierowane do koni są pochodzenia obcego, natomiast do wołów - rodzimego. Obcego pochodzenia są także nazwy określające konia i kota, a analiza ich etymologii pozwala na orientacyjne ustalenie epoki, w której zwierzęta te pojawiły się na terenach Słowiańszczyzny oraz kierunku, z którego przybyły. (MF)