Przedmiotem analizy są językowe eksponenty stylu naukowego w podręcznikach matematyki, fizyki, chemii i botaniki powstałe między XVI a przełomem XVIII i XIX w. Opis obejmuje kształtowanie się terminologii (na tle dokonującej się w przyrodoznawstwie rewolucji metodologicznej), kategorie morfologiczne czasownika oraz językowe i pozajęzykowe wykładniki spójności tekstu. Omawiając terminy, autor zwraca uwagę na zapożyczenia, skupienia terminologiczne, derywaty morfologiczne i znaczeniowe. (BO)
