W artykule analizowane są neologizmy wyekscerpowane z dwóch utworów M. Wańkowicza, tworzone poprzez derywację słowotwórczą. Jako główne kryterium klasyfikacji neologizmów autorka przyjmuje ich przynależność do różnych części mowy, w dalszej kolejności - przynależność podstawy słowotwórczej neologizmu oraz sposób utworzenia leksemu. Wskazane zostało, że zdecydowaną większość badanego materiału stanowią okazjonalizmy, niewystępujące poza danym utworem. Charakteryzuje je duża regularność semantyczna oraz wykorzystywanie produktywnych modeli słowotwórczych. Jedynie niewielka część badanych neologizmów ma charakter pozasystemowy lub analogiczny. Jako powód ich utworzenia autorka wskazuje chęć wyrażenia przez pisarza swojego stosunku do rzeczywistości. Podkreśla także ich antropocentryczny charakter. (MF)
