Celem pracy jest ukazanie braku symetrii i nierównej sytuacji kobiet i mężczyzn w społeczeństwie na podstawie materiału językowego. Autorki koncentrują się na zjawisku androcentryzmu na płaszczyźnie leksykalnej, gramatycznej, frazeologicznej, a także w przysłowiach, pragnąc pokazać niejednakowy status obu płci w języku. Problem jest analizowany na wielu płaszczyznach, co pozwala na określenie jego skali, a także powiązań z elementami pozajęzykowymi. Autorki w swoich badaniach posługiwały się również ankietami przeprowadzanymi wśród młodzieży licealnej. (MF)
