Żywotność formantu -ość i innych wykładników kategorii nomina essendi we współczesnej polszczyźnie
Autor/redaktor:
Stanisław Bąba, Michał Szczyszek
Opublikowany w:
Słowotwórstwo i tekst .- Warszawa, 2007
[Wyświetl]
Strony:
19-27
Inne:
Streszcz.: eng
Języki:
pol
Abstrakt:
Analiza żywotności formantu -ość przeprowadzona została na materiale 172 formacji wyekscerpowanych ze "Słownika polszczyzny potocznej" M. Czeszewskiego (Warszawa, 2006) oraz polskich tekstów prasowych (od lat 90. XX w.). Stwierdzono, że sufiks -ość pełni najczęściej funkcję transpozycyjną. Odnotowane zostały również derywaty o motywacji przymiotnikowo-rzeczownikowej (formant -ość na pograniczu transpozycji i mutacji), mutacyjne formacje odrzeczownikowe, formacje tautologiczne oraz formacje, których znaczenie jest zbliżone do nazw czynności. Autorzy zbadali także produktywność innych wykładników kategorii nazw cech (sufiksy: -izm, -mania, -stwo / -ctwo. Analiza wykazała obniżenie produktywności formantu -ość we współczesnej polszczyźnie w porównaniu ze stanem wykazanym we wcześniejszych badaniach. Zmiany wynikają z ekspansji sufiksów -izm oraz -mania, które coraz częściej pełnią funkcję mutacyjną i wpływają na zmianę dominanty semantycznej kategorii nazw cech. (Bi)