Dyskusja dotycząca statusu języka chorwackiego w Chorwacji odnosi się do argumentów lingwistycznych, socjolingwistycznych, politycznych i prawnych. Zaprezentowanie różnych argumentów zwolenników i przeciwników niezależności języka chorwackiego pozwala wykazać, że nie zawsze unormowania prawne są decydujące podczas wyodrębniania języków. Zaproponowane w środowisku chorwackim terminy diasystem środkowo-południowosłowiański i standard nowosztokawski są niezrozumiałe dla obcokrajowców i niejednoznaczne. Według autora spór o status języka i odrzucenie wspólnego języka serbsko-chorwackiego wynika z lęku przed utratą jednego z najbardziej efektownych instrumentów konsolidacji społeczeństwa. (PK)
