W pracy opisano XV-wieczne ukraińskie imiennictwo osobowe chłopów oraz polskie i ukraińskie imiennictwo osobowe szlachty. W poszczególnych rozdziałach przedstawiono: imiona, określenia dodatkowe stojące w bezpośrednim sąsiedztwie imienia i sposoby identyfikacji osób. Wyniki badań zostały porównane z badaniami nad XV-wiecznym nazewnictwem chłopskim ziemi przemyskiej i sanockiej. Materiał pozwala na wnioski, że proces tworzenia się dwuelementowego nazewnictwa ukraińskiego może być datowany na XV w. W materiale występują rzadko patronimika, natomiast imiona męskie popularne w XV w., takie jak: Iwan, Fiedor, Siemon, są często notowane również w wieku późniejszym. (PK)
