Nazwy własne a kultura : Polska i inne kraje słowiańskie .- Warszawa, 2003
[Wyświetl]
Strony:
97-117
Języki:
pol
Abstrakt:
Proces kształtowania się nazewnictwa miejskiego polega na tworzeniu nazw własnych (nurt zasadniczy) lub opisów obiektów przed powstaniem ich nazw (nurt wstępny). W dawnym i współczesnym polskim nazewnictwie miejskim człon określający jest rozbudowany leksykalnie. Związek terytorialnego rozwoju miasta z kształtującym się nazewnictwem ukazany został na przykładzie historii Warszawy oraz częściowo Krakowa. Autorka analizuje nazwy o motywacji realnoznaczeniowej, pozbawione motywacji realnoznaczeniowej oraz pamiątkowe. W procesie tworzenia nazewnictwa miejskiego wyróżnia kryterium prestiżowe, estetyczne, koniunkturalne i informacyjne. Współcześnie geneza konkretnych nazw miejskich jest zapominana, znajomość nazewnictwa miejskiego zanika, stosowane są określenia sytuacyjno-tekstowe opisujące położenie z wykorzystaniem punktu orientacyjnego (np. budowli miejskiej). (Bi)
