Z historii nazwisk na polsko-wschodniosłowiańskim pograniczu kulturowym : wiek XVI-XVIII
Autor/redaktor:
Leonarda Dacewicz
Opublikowany w:
Nazwy własne a kultura : Polska i inne kraje słowiańskie .- Warszawa, 2003
[Wyświetl]
Strony:
11-19
Języki:
pol
Abstrakt:
Autorka omawia wspólny rusko-polski system nazewniczy obszaru dzisiejszej wschodniej Białostocczyzny na podstawie dokumentów pochodzących z okresu XVI-XVIII w. Miejscowe nazwiska były pochodzenia polskiego, wschodniosłowiańskiego, wspólne dla obu języków oraz hybrydalne. System antroponimiczny posiadał polskie i białoruskie cechy fonetyczne, strukturalne i leksykalne. Najpowszechniejsze były: nazwiska odmiejscowe z sufiksem -ski-/-cki- polskiego pochodzenia, patronimika zakończone sufiksami -owicz/-ewicz, -uk/-czuk, nazwiska odapelatywne występujące w dwóch wersjach językowych. Nazwiska pochodzenia litewskiego, żydowskiego i tatarskiego zazwyczaj ulegały slawizacji, z wyjątkiem niektórych podstaw słowotwórczych. (Bi)
