Autor rozpatruje retorykę dziennikarską jako sztukę skutecznego komunikowania publicznego. Pierwsza część książki poświęcona jest opisowi środków językowych będących do dyspozycji piszącego i mechanizmów funkcjonowania języka, druga - sposobowi wykorzystania tych środków w celu skutecznego oddziaływania na czytelnika. Ostatnia część porusza m.in. zagadnienia stosunku obrazu i słowa, poprawności językowej, perswazji językowej oraz rozumienia. (HK)
