Leksykalne związki języków łużyckich z innymi językami słowiańskimi
Autor/redaktor:
Barbara Falińska, Anna Kowalska
Opublikowany w:
Procesy rozwojowe w językach słowiańskich .- Warszawa, 1992
[Wyświetl]
Strony:
37-59
Inne:
Tab.
Języki:
pol
Abstrakt:
Celem pracy jest zbadanie zasięgu nazw łużyckich występujących w dziale "Świat zwierzęcy" (75 desygnatów) i "Hodowla zwierząt domowych" (79 desygnatów) pierwszego tomu serii leksykalno-słowotwórczej "Ogólnosłowiańskiego atlasu językowego" oraz wskazanie ich odpowiedników współrdzennych w innych językach słowiańskich. Wyniki analizy ujęto w tabelach informujących o: 1) zasięgu każdej z uwzględnionych nazw górno- i dolnołużyckich lub jej rdzenia, 2) ewentualnych różnicach strukturalnych w stosunku do nazw współrdzennych występujących w innych językach słowiańskich, 3) nazwach współrdzennych o innych strukturach niż odpowiadające im łużyckie. Materiał leksykalny został podzielony ze względu na typy powiązań między językami łużyckimi (nazwy: niezróżnicowane, zróżnicowane słowotwórczo, zróżnicowane słowotwórczo i leksykalnie, zróżnicowane leksykalnie), typy powiązań geograficznych (nazwy łużyckie: bez powiązań z synonimicznymi nazwami innych języków, powiązanie etymologicznie, zróżnicowane etymologicznie, różniące się zakresem znaczeniowym od nazw innosłowiańskich) oraz przynależność do nazw współrdzennych. W wyniku zestawienia liczbowego stwierdzono, że języki łużyckie są najsilniej związane z językami zachodniosłowiańskimi: górnołużycki z czeskim i słowackim, dolnołużycki z polskim, w dalszej kolejności z językami wschodnio- i południowosłowiańskimi. Analiza wykazała również wpływ kontaktów z językiem niemieckim na podział języków łużyckich. (Bi)
