Leksyka słowiańska na warsztacie językoznawcy .- Warszawa, 1997
[Wyświetl]
Strony:
223-231
Języki:
pol
Abstrakt:
W artykule przedstawiono nazwy urządzenia, które pozwala na połączenie nagrywania obrazu i dźwięku, a także umożliwia ich odtworzenie. Urządzenie takie posiada własności kamery i magnetowidu, dlatego można je nazwać kamwidem. W języku polskim na określenie kamwidu, w zależności od środowiska i znajomości tematu, używane są różne nazwy. W języku potocznym, w gazetach i reklamach najczęściej spotykany jest wyraz kamera, rzadziej kamera video, kamkorder i wideokamera; w encyklopedii PWN i niektórych słownikach występuje rzadko kamerowid. W literaturze fachowej – choć nie stosowany konsekwentnie przez autorów – pojawia się termin kamwid. W angielskojęzycznej literaturze upowszechnił się wyraz camcorder, spotykany także w literaturze polskiej w wersji spolszczonej kamkorder. Wydaje się, że najlepszym tłumaczeniem powyższego terminu angielskiego jest kamwid, ponieważ – podobnie jak camcorder – odnosi się do urządzenia analizującego i zapisującego obraz i dźwięk na taśmie magnetycznej – wtórnie zaś do urządzenia służącego do ich odtwarzania. Porównanie dwóch języków pozwala stwierdzić, że w języku angielskim możliwa jest większa kombinacja składników w złożeniu typu camcorde, np. kingcorder, palmcorder: w języku polskim nie istnieją analogiczne formacje. Wnioski dotyczą przyszłości wymienionych terminów. Będący formacją bardziej książkową i fachową kamwid może wyjść z użycia wraz ze zmianą nośnika zapisu, np. z taśmy na dyski magnetyczne lub pojemne układy pamięci. W takim wypadku termin kamera może okazać się bardziej przydatny przy opisie różnych urządzeń. (PK)
