| Abstrakt: |
Materiałem źródłowym artykułu są dwa dzieła J. Słowackiego "Król-Duch" i "Beniowski" napisane oktawą. Analizie poddane zostały neologizmy powstałe w procesie przedrostkowej derywacji odrzeczownikowej. Taki typ derywacji w obrębie grupy rzeczownikowej jest procesem nowym. W utworach zanotowano przedrostki bez-, nad-, przed-, dzięki którym powstało kilka derywatów, a których podstawą jest samodzielny rzeczownik, np. bezmogiła 'nieśmiertelność', beztrud 'stan bez wysiłku, bez pracy'. Znaczną liczbę stanowią formacje, których wykładnikiem słowotwórczym jest jednocześnie przyrostek i przedrostek, np. bezkolorowy, bezmogilny. Występują także przedrostki, które tworzą nową kategorię wyrazową – nowe przymiotniki, rzeczowniki – jak nadobłocze, nadpalmowi 'ktoś, coś znajdujące się nad palmą', podchmurny, pod-trybunalny, przedkołyskowy, przedwschodni. Odrębną kategorią neologizmów są złożenia: innobyt, jasnowid, różokrzew. Obok przeważających w tekstach Słowackiego neologizmów powstałych w procesie derywacji postępowej spotykane są także formacje powstałe na skutek derywacji wstecznej, np. ador – Galeador. W obu utworach zanotowano także bardzo dużo formantów, które tworzą neologizmy. Do najbardziej produktywnych należą -any, -owy, -ny, -ica || -lica || -nica, -ec, -arz || -'arz, -ik || -nik. Przedstawiony w pracy typ innowacji nie jest jedynym, który występuje w pracach Słowackiego. (PK)
|
