Wykorzystanie przekładów literackich w pracy nad dwujęzycznym słownikiem walencyjnym
Autor/redaktor:
Zbigniew Greń, Danuta Rytel-Kuc
Opublikowany w:
Problemy teoretyczno-metodologiczne badań konfrontatywnych języków słowiańskich .- Warszawa, 1991
[Wyświetl]
Strony:
69-78
Języki:
pol
Abstrakt:
W artykule omówiono relacje między językoznawstwem konfrontatywnym a teorią przekładu, z wyróżnieniem różnic między celami obu dziedzin oraz podawanych w nich interpretacjach ekwiwalencji. Przedstawiono znaczenie materiału przekładowego w przygotowywanym czesko-polskim słowniku czasowników oraz wskazano typy częstych błędów w przekładach z języka czeskiego na polski, które wpłynęły na selekcję korpusu tekstowego słownika. Analiza koncentruje się na rodzajach różnic semantycznych wpływających na decyzję o odrzuceniu materiału przekładowego jako niekorespondującego w pełni z opisem poszczególnych czasowników w słowniku. Scharakteryzowano stosunki między ekwiwalentami konfrontowanych języków, w tym różnice w strukturalizacji wyrażanych treści, stwierdzając, że język polski określany jest jako bardziej analityczny niż czeski. Wnioski dotyczą obecności omówionych zjawisk w dwujęzycznym słowniku walencyjnym lub ich pomijaniu, z uwagi na przynależność do sfery opisu gramatyki konfrontatywnej. (Bi)
