W artykule przedstawiono stosunek Polaków mieszkających na Kresach do języka polskiego. Nazwa Kresy północno-wschodnie używana jest w znaczeniu przestrzennym i emocjonalnym. Materiał oparto na nagraniach magnetofonowych tekstów, które autorki zarejestrowały w latach 1992-1995 na Białorusi, Litwie Kowieńskiej, Wileńszczyźnie i Łotwie. Pozwala on wyróżnić trzy postawy Polaków względem polszczyzny; język polski jest dla nich: a) językiem domu i modlitwy, b) językiem modlitwy, c) językiem okazjonalnym. Teksty wskazują również, że Polaków na Kresach północno-wschodnich cechuje duża świadomość językowa, która wynika z zamieszkiwania terenów wielokulturowych i wielojęzycznych. (PK)
