| Abstrakt: |
Teksty magiczne realizowane są w postaci formuł, które odróżniają tego typu wypowiedzi, inicjują i formułują samą wypowiedź oraz określają typy wypowiedzi magicznych. Przedmiotem zainteresowania autora są formuły magiczne oparte na paralelizmie, a zwłaszcza zbudowane na zasadzie dwuczłonowości. Często nie ma w nich prostego zwrotu ani też skierowania do istot, które mają spełnić oczekiwania. Autor omawia trzy typy takich formuł: włączenia/wyłączenia, zamiany/podziału oraz o charakterze warunkowym. Formuły włączenia/wyłączenia są realizowane poprzez związanie "i… i…" (włączenie) oraz "ani… ani…" (wyłączenie), np. i dniem, i nocą 'cały czas', ni w dzień, ni w nocy 'nigdy'. Formuły zamiany/podziału spotykane są w wypowiedziach, które mówią o wymianie czegoś z obiektami przyrody, siłami zewnętrznymi i innymi ludźmi. Odwzorowaniu owej wymiany służą pary słów moje – twoje, mnie – tobie. Formuły, u podstawy których leży ruch, wykorzystują elementy przestrzenne (na lewo – na prawo, w górę, w dół). Formuły o charakterze warunkowym zbudowane są na obustronnym związku realnego (lub nierealnego) i pożądanego. Są to formuły: ilościowe (ile, tyle), przyczynowo-skutkowe (jeśli, to), temporalne (wtedy, kiedy), wskazujące na sposób (tak, jak), jakość (takie, jakie), w których elementowi pierwszej wypowiedzi, odpowiada element wypowiedzi drugiej. (SW)
|
