Awtor přepytuje syntaktiskej konstrukciji w staršej delnjoserbšćinje na zakładźe rukopisneho přełožka Noweho testamenta (tak mjenowaneho Krakowskeho rukopisa); zwěsći na jednym boku wliw němčiny (prepozicija do + nominatiw), na druhim boku zachowanje staroserbskeho zjawa, kotryž je tež w druhich słowjanskich rěčach znaty (wužiwanje transitiwneho werba z formu nominatiwa pola rationalow). (AP)
