Autorka rozpatruje dystrybucję form aorystu i perfektu oraz ich znaczenia temporalne w gwarach bułgarskich i źródłach literackich. Do przedstawienia znaczeń temporalnych wykorzystuje teorię sieci Petriego, dzięki której możliwe jest rozgraniczenie kwantyfikacji stanów od kwantyfikacji zdarzeń. W języku bułgarskim prymarną funkcją perfektu jest funkcja rezultatywna, a jej wariantem kombinatorycznym funkcja konstatująca. Dystrybucja obu funkcji znacznie różnicuje gwary bułgarskie. Prymarnym znaczeniem temporalnym form aorystu jest wyrażanie czynności przeszłej zakończonej przed momentem mówienia. Znaczenie to posiadają jedynie formy aorystu od czasowników dokonanych. Różnice między aorystem od dokonanych a perfektem polegają na wyrażaniu informacji określoności (aoryst od dokonanych) i nieokreśloności (perfekt w funkcji rezultatywnej). (PK)
