Przedmiotem opisu jest polszczyzna prasy, publikacji książkowych, przede wszystkim "Słownik polsko-białoruski" (Mińsk, 1932), oraz protokołów posiedzeń i zebrań administracyjnych. Monografia składa się z siedmiu rozdziałów, w których autorki charakteryzują badane źródła, prezentują wybrane cechy językowe polszczyzny w omawianym okresie, a także analizują środki perswazji stosowane w prasie polskiej. (PK)
