Ukazanie bogactwa, metaforyczności i wielofunkcyjności świata przyrody w języku rodzinnym Księżaków, mieszkańców wsi w okolicach Łowicza, na podstawie domowego słownictwa roślinnego i zwierzęcego. Materiał językowy, który stanowią wybrane leksemy, pochodzi z rozmów z pojedynczymi osobami, całymi rodzinami oraz pracy H. Świderskiej "Dialekt Księstwa Łowickiego" (Warszawa, 1929). Wnioski dotyczą przede wszystkim funkcji ekspresywnej omawianego słownictwa. Autorka zauważa, że znaczna część przedstawionej leksyki nie jest używana w kontaktach domowych przez pokolenie średnie. Podkreśla, że największą szansę przetrwania w mowie kolejnych pokoleń mają leksemy niemające dokładnych odpowiedników ogólnopolskich. (PK)
