Analiza środków językowo-stylistycznych służących nazywaniu postaci rycerzy wykreowanych w powieści "Krzyżacy" H. Sienkiewicza oraz nazywaniu i wartościowaniu ich wyglądu zewnętrznego oraz sfery zachowań. Autorka bada nazwy określające rycerzy (nomina propria, appellativa proste i złożone) oraz pola łączliwości w grupach nominalnych złożonych z rzeczownika rycerz lub wyrazów bliskoznacznych i określników w postaci przymiotnika, imiesłowu przymiotnikowego, wyrażenia przyimkowego, rzeczownika lub zaimka. Przytacza leksemy wyekscerpowane z powieści wraz ze znaczeniami oraz określa ich poświadczenia w słownikach języka polskiego. Wnioski dotyczą realizmu językowych sposobów opisu rycerza w powieści H. Sienkiewicza, zwłaszcza znanych w języku staropolskim nazw pospolitych, typów nazwisk złożonych oraz skróceń i zdrobnień imion własnych. (Bi)
