Autorka analizuje wybrane gwarowe nazwy babki oraz jej dwóch gatunków: Plantago maior L. i Plantago lanceolata L. Podstawą materiałową artykułu jest mapa nr 52 z trzeciego tomu serii leksykalno-słowotwórczej "Ogólnosłowiańskiego atlasu językowego". Nazwy zostały podzielone semantycznie na cztery grupy: nazwy nawiązujące do właściwości gojenia ran, nazwy motywowane charakterystycznym wyglądem liści, nazwy nawiązujące do wyglądu kwiatów oraz nazwy związane z miejscem występowania rośliny. Na podstawie materiału można stwierdzić, że wiele słowiańskich nazw babki, mimo że brzmią rodzimo, wykazuje rodowód obcy i dawny. (PK)
