Deminutywy jako grupa wyrazów nie jest homogeniczna, a ich semantyczne komponenty są nacechowane emocjonalnie na poziomie pragmatycznym. Quasi-deminutywy wykorzystują ten sam zbiór sufiksów co deminutywy właściwe, jednak ich podstawą mogą być rzeczowniki, które nie dopuszczają semantycznie tworzenia deminutywów. W celu systematyzacji quasi-deminutywów z punktu widzenia pragmatyki należy uwzględnić czynniki pozajęzykowe: sytuację komunikacyjną, rodzaj dyskursu, uczestników aktu komunikacji i ich emocjonalne zaangażowanie. Materiał językowy pozwala na wniosek, że w języku niemieckim liczba tworzonych quasi-deminutywów jest znacznie mniejsza niż w polszczyźnie, a formacje polskie są niezmiernie trudne do tłumaczenia. (PK)
