Praca dotyczy klasyfikacji podtypów zestawienia antroponimicznego imię + imię, z imieniem chrześcijańskim w pierwszej pozycji i słowiańskim w drugiej, używanych w Polsce od połowy XIII do końca XV w. Badanie obejmujące zróżnicowanie słowotwórcze (aspekty derywacyjne) oraz frekwencyjne różnych typów zestawień przeprowadzone zostało na podstawie analizy słownika staropolskich nazw osobowych i wykazało, że dominującym typem, także w perspektywie wzrostu ilości odnotowań, było zestawienie: imię chrześcijańskie + imię słowiańskie derywowane. Według autorki kształtowanie się nazwisk równych imieniu słowiańskiemu w omawianym okresie jest znacznie słabsze od kształtowania się nazwisk innego typu. Nazwiska odmiejscowe i odapelatywne są dobrze poświadczone przed XV w., natomiast funkcja nazwiskowa od imion słowiańskich zaczyna dopiero się tworzyć. (KKG)
