Artykuł poświęcony jest nowo odkrytej edycji trójjęzycznego słownika F. Mymera z 1530 r. oraz dowodowi istnienia tzw. "hipotetycznej" edycji dykcjonarza Murmeliusza z 1526 r. Autorka opisuje druk Mymera na podstawie kserokopii dokumentu odnalezionego w Kijowie, daje jego opis paleograficzny, porównuje go z innymi, późniejszymi edycjami i ukazuje relacje wiążące go z nimi. Wskazuje źródła, z których czerpał autor słownika, pokazuje ewolucję polskich elementów słownika w kolejnych edycjach. Pozwala to dowieść, że rękopis Mym30 jest starszy od rękopisu Mym28 z Uppsali, dotychczas błędnie datowanego. Osobno omówione są bohemizmy pojawiające się u Mymera. W osobnym podrozdziale znajduje się informacja o wykryciu w przedwojennym inwentarzu Biblioteki Narodowej dowodu na istnienie egzemplarza dykcjonarza Murmeliusza z 1526 r. (MF)
