Analiza nazwisk odapelatywnych pochodzących od nazw 30 tańców znanych w okresie kształtowania się nazwisk na ziemiach polskich (XV-XVII w.). Autor przy każdym nazwisku podaje jego rozmieszczenie geograficzne, nazwę tańca, z którym jest związane, definicję słownikową i pochodzenie nazwy tańca. Odnotowane zostały nazwiska pochodzenia polskiego, których podstawa apelatywna (nazwa tańca) została uznana za rodzimą, pochodzenia niemieckiego (np. cenar, rej), francuskiego (np. gawot, polonez, menuet), włoskiego (np. galarda), czeskiego (np. polka) lub wschodniosłowiańskiego (np. hołubiec, kołomyjka). (Bi)
