Les réseaux de Petri et la description de la temporalité et de la modalité dans les langues naturelles
Author/editor:
Violetta Koseska-Toszewa, Antoni Mazurkiewicz
Published in:
Studia kognitywne .- T. 1 : Semantyka kategorii aspektu i czasu = Études cognitives .- Vol. 1 : Sémantique des catégories d'aspect et de temps .- Warszawa, 1994
[Show]
Pages:
89-112
Note:
Tabl.
Languages:
fre
Abstract:
L'article présente une description générale et abstraite de l'emploi temporel des formes verbales dans une langue naturelle. On propose de représenter schématiquement la temporalité et la modalité reposant sur la théorie des résaux, élaborée par C. Petri dans l’ouvrage "Fundamentals of the Theory of Asynchronious Information Flow" (Amsterdam, 1962). On formule des conclusions d'analyse suivantes: les réseaux de Petri a) font apparaître le dynamisme de la relation qui s'opère entre les états et les événements des situations décrites, b) décrivent les tranformations des états, c) permettent de se servir des notions: l'événement, le rapport de cause à effet, d) permettent d'échapper à la controverse du faux de l'antécédent et du vrai du conséquent qui en résulte, e) permettent d'opérer la distinction de la condition suffisante et obligatoire, f) s'accompagnent des concepts d'états antérieurs, événements antérieurs et ceux d'états et d'événements qui y succèdent. (Bi)
Abstract 2:
Artykuł zawiera opis ogólny użycia temporalnego form czasownikowych w języku naturalnym. Zaproponowano model reprezentacji temporalności i modalności oparty na teorii sieci sformułowanej przez C. Petriego w pracy "Fundamentals of the Theory of Asynchronious Information Flow" (Amsterdam, 1962). W wyniku analizy stwierdzono, że sieci Petriego: a) ukazują dynamizm relacji pomiędzy stanami a zdarzeniami w opisanych sytuacjach, b) opisują zmiany stanów, c) umożliwiają wykorzystanie pojęć: zdarzenie, stosunek między przyczyną a skutkiem, d) pozwalają na uniknięcie kontrowersji co do nieprawdziwości uprzedniości i prawdziwości następczości, która z niej wynika, e) umożliwiają stosowanie rozróżnienia między warunkiem wystarczającym i koniecznym, f) towarzyszą pojęciom stanów uprzednich, zdarzeń uprzednich i tych zdarzeń, które po nich następują. (Bi)
