Dawna granica etniczna polsko-ukraińska w okolicach Sanoka i Przemyśla w świetle antroponimii
Autor/redaktor:
Janusz Rieger
Opublikowany w:
Antroponimia słowiańska : materiały z IX Ogólnopolskiej Konferencji Onomastycznej, Warszawa 6-8.IX.1994 .- Warszawa, 1996
[Wyświetl]
Strony:
259-269
Inne:
Mapy
Języki:
pol
Abstrakt:
Autor podejmuje próbę ustalenia językowej granicy polsko-ukraińskiej w XV w., wykorzystując do tego celu imiennictwo ludności chłopskiej ziemi sanockiej i przemyskiej. Wskazuje też na wpływ starej ortografii na trudności w odróżnieniu form polskich i ukraińskich i podkreśla kryteria fonetyczne, które pomagają w takim odróżnieniu. Dla sprecyzowania wniosków, wysnutych z analizy materiału, wykorzystana zostaje kartografia lingwistyczna (artykułowi towarzyszą 4 mapy ilustrujące rozkład występowania poszczególnych imion). Autor podkreśla, że na całym terenie województwa ruskiego można stwierdzić obecność cerkiewnoruskich imion i ruskich przezwisk, ale również, w ziemi sanockiej i przemyskiej, znacznie silniejszą obecność antroponimii łacińsko-polskiej, szczególnie w zakresie przezwisk. To z kolei prowadzi do wniosku, że poszukiwana granica nie była ostra, lecz miała postać etniczno-językowej strefy mieszanej. (MF)